محمد عبد القوى حسن
شعر
ابراهيم الملاح
*******
وجع
من الغربه
و
مدينه دم ولحم
مليانه بالشوق والتعب
جايه من " المنيا" لحد "شابور"
بتغى للنور والموده
للساقيه والطنبور
وبتروى فى جدورى
و
احنا غلابه غلابه
فى العشق أخر طيابه
لالينا فى اللعب على الحبلين
ولا لمة الأرقوزات
ولا كلنا على كل الموائد
--------
ننده على البعد روحنا
نولف الحكايات
ايات تجيب ايات
موال لشجر السنط والجميز
لصنوان النخيل والنيل
ولفردة المناديل فى الغديوه
لعيون بُنيّه حليوه
جايه من الغيب الشفيف للريف
بتقول لواد مجذوب -- بضى الحرف
تايه مابين السيده والحسين
مابين نفيسة العلوم والسيده عائشه
والعابد السجاد
: انا حكاية البدايه
انا مدينة النهايه
لى فى البكا غنيوه
بتحير العدويد
بتحط إيد فى الإيد
ايد بن عبد القوى
فى ايد ولد ملاح
حرفين لبرج حمام
ومناره لليمامات
طالعين لباب الله فى الصبحيه
اتنين ضحيه
انت وانا ولد اسماعيل
والزمن -- الخليل --
انت وانا تأويل لحدوته بهيه
احنا الوطن والوطين
السجن والسجان
بنغى بالنيه
ونعود نعود
بعد الزمن بزمان
نصرخ نجاهد فى الرعيّه
يطلع نبات الخلق للمخاليق
وترعرع البنانيت
و
يخدها غيرنا
بلا إجهاد ولا نيه
واحنا بصفر الإيدين نرجع
لا غايه ولا غيّه
-- لكن--
قلوبنا عفيّه
بتغى للغيب المهيب
وتموت بلا ديه
******
ابراهيم الملاح
مهداه للحبيب / محمد عبد القوى حسين